Wpis z mikrobloga

Dziś nieco już zapomniany, ale wart przypomnienia epizod kultury, którą wytworzył wokół siebie Gothic – czyli słowo o machinimie. Machinima, to tłumacząc rzecz “łopatologicznie”, robienie filmów w grach.

Gothic ze swoimi plastycznymi kodami i skryptami idealnie się do tego nadawał, stając się popisem kreatywności wielu kilkunastoletnich, młodocianych twórców.

Na polskim Youtube wytworzyła się bowiem cała społeczność reżyserska, skupiona w amatorskich studiach filmowych, która produkowała

Z grami RPG jest jak z książkami i filmami, bez dobrej fabuły daleko nie pojadą.

Ta w Gothicu na pierwszy rzut oka może wydawać się nieco sztampowa – wybraniec bóstwa, walka ze złem etc. etc.

Ale najważniejsze moim zdaniem jest to, co gra oferuje nam obok głównego wątku.

Przede wszystkim świat, w którym wątki fantastyczne nie kłują w oczy – a to wszystko dzięki właściwej proporcji ich występowania.

Świat Gothica

W toku rozgrywki realizujemy typowy, ale niezwykle satysfakcjonujący schemat rozwoju postaci – “od zera, do bohatera”.

W toku rozgrywki realizujemy typowy, ale niezwykle satysfakcjonujący schemat rozwoju postaci – “od zera, do bohatera”.

jego wykopujący idole