14 sierpnia roku 1941 w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau okupanci zamordowali polskiego duchownego Maksymiliana Marię Kolbego, franciszkanina konwentualnego. Zmarł jako męczennik, gdyż 29 lipca dobrowolnie zgodził się przyjąć na siebie śmierć, na którą Niemcy skazali Franciszka Gajowniczka w odwecie za ucieczkę jednego z więźniów obozu. W tej sytuacji ojciec Kolbe zwrócił się do okupantów po niemiecku, budząc ich zaskoczenie i zadeklarował, że jest gotów umrzeć za współwięźnia, który ma żonę i dzieci. Niemcy się zgodzili. Umierał śmiercią głodową, a następnie został zamordowany zastrzykiem z fenolu. Jego przedwojenna działalność ewangelizacyjna prowadzona była z niezwykłym rozmachem. Organizował m.in. Rycerstwo Niepokalanej, był misjonarzem w Japonii, a klasztor Niepokalanów stał się miejscem niezwykle nowoczesnej działalności wydawniczej i radiowej. W roku 1971 Maksymilian Maria Kolbe został ogłoszony błogosławionym, zaś w 1982 – świętym Kościoła katolickiego.
